Och Sjeng, Sjeng, Sjeng lèk d’n dreugdouk oet de henj,
zèt ei maske oppe kop en sjmiet de beusjtel in ’t sop.
Jao Sjeng, Sjeng, Sjeng, me heurt aan alle kenj:
Loup de vrouw neit achternao.
de vastelaovend is weier dao.

Sjeng van biej os naeve waar pas ei jaor getrouwd,
hae koos neit mee gaon drènke, dat hauw ‘m zo berouwd.
En wie er èns te sjpuile sjtöng doe hoord ‘r oppe sjtraot:
“t Klupke van zien bèste vrunj, ze zönge in de maot.

Sjeng wirk noe al jaòre, tevréje mit Marie,
hae sipuilt zich dèks de blaore en kaok soms nog derbiej.
Mer eimaol in ’t jäörke jao dan is ‘r neit vööl toes,
dan zit ‘r aan de tapkas en wilt hae neit mee nao hoes.

Tekstdichter en Componist : Hans Wijnands  
Uitvoerende(n) : Chris Maas