En wit’ste waat ich wil, mie leif Maritsebil.
Ich wil van dich zo gaer ei muulke mit dit waer.
Al geit ’t wie ’t geit, dat muulke laot veer neit.
Ei muulke oppe rechse wang, ei muulke oppe lènkse wang,
zo hauwt veer òs get aan de gang, ich höb ’t toch zo gaer.

’t Maedje waat ich wil dat heisj Maritsebil.
Wie ich ‘m gister zoug, doe pitsjde ’t ein oug.
’t Sjtòng doe sjus allein, ich raapde mich bie-ein.
’t Gòng ‘m òm to be or not to be,
zo kump ’t dat ich noe dan mit ‘m vrie.

’t Waar doe effe sjtil, dat leif Maritsebil.
’t Haw noch niks gezag, doe sjoot ’t in de lach.
’t Zag: “Dae sjnor van dich, dae jeuk in mien gezich.
Schaer estebleif dat kwispelke d’raaf.
Wat wilste, este vries dan beste braaf.

Tekstdichter en Componist : Jeun Schelberg  
Uitvoerende(n) : Chris Maas