De Vastelaovend is zo sjoon,
Dao wil ich mich get aan gaon doon.
Ich sjnap mich Opa ziene jas,
Plek links en rechs ‘ne verfkwas,
En noe nog get waat laeve maak,
Want dat haet hiej jed’re sjnaak,
Noe kiek toch ens, dat geit te wiet,
Ein troot gemaak van ein kachelpiep.

Dat is toch neit normaal,
Doe lops hie veur sjandaal.

Mer jong, wie zuus doe oet?
Waat hobs doe weier aangerete.
Mer jong, wie zuus doe oet?
Zo wurste hie veur gek versjlete.
De jas te klein, de boks te kort, pelette van twee kwes
De patsj te groot, de klompe aan; och sjwieg mer van de res
Mer jong dat is toch niet normaal,
Dat is ouch sjiet egaal

Es sjerp haet hae ein taofelkleid,
Dat broek de mam al jaore neit,
De boks, tsja, dat zit ouch niet mit
Die haet ein piep te kort geknip,
Ein motsj vol bloume ram versjlak,
Die haom euver te oore zak.
Mer noe wurt ’t toch ech te gek,
Ein sjop es tamboermaetersjtek.

Tekstdichter en Componist : Sjohn Smeets en Gian Prince  
Uitvoerende(n) : Cyrille Niël