lch kèn ’t toch neit laote, laes eesj de Pappegey.
De pèkskes, meerd’re maote, ich pas ze allenej
Kiek ich dan in de sjpeigel en dènk: “Das miene sjmaak,
Dit pèkske geit ’t waere”, ’t is jeder jaor wei’r raak.

Want mit de vastelaovend, jao, jao, jao
Loup ich alle verkleide achternao,
Dan zèng ich gans aw leidies, ich vènj die nog ummer gaaf
Veur mich is dat ein feeske, nemes nump mich dat hie aaf,
Veur mich is dat ein feeske, mènnigmaol roup ich: “Alaaf!”

Jao, doe, es gans klein mènke, Ieip ich al mit veurop,
Op maondig kènjeroptoch, ein pètsjke oppe kop,
Op daensdig oppe Sjteivig, in Lömmerichersjtraot,
Bie ’t appelsiene vange, en roupe in de maot.

Ich leer mich alle leidjes, de schlager, jeder jaor,
Heur ich ós hermenieje, dan Iaef ich op, éch waor,
Zeen ich dao De Marotte, mit Vorst en Prins d’ rbie,
Dan vuil ich mich gelökkig, dan bèn ich richtig blie.

Tekstdichter en Componist : Phil Schaeken 
Zang : René Dirkx